Dlaczego warto zgłosić się do rehabilitanta?

Coraz więcej osób ma przeprowadzane zabiegi w obrębie tarczycy. W przypadku pojawienia się dużego wola lub zmian nowotworowych może zaistnieć potrzeba nawet całkowitego jej usunięcia. Pomimo że zabieg zazwyczaj przebiega bez większych komplikacji, często pojawiają się mniej poważne skutki uboczne. Co może wydawać się zadziwiające, niejednokrotnie dotyczą one pewnych dolegliwości narządu ruchu głównie w obszarze głowy i szyi.

Jak dochodzi do takich powikłań? Zauważcie, że chirurg, aby przedostać się do zmienionej chorobowo tarczycy, musi przeciąć tkanki, które przez kilka tygodni czy miesięcy ulegają procesowi gojenia. Blizna oraz zrosty są zazwyczaj dużo mniej elastyczne niż okoliczne tkanki, co może mieć wpływ na pojawienie się bólu na przedniej stronie szyi. Niestety w wielu przypadkach dochodzi także do wtórnych napięć mięśni w odcinku szyjnym, barkach, a nawet klatce piersiowej. Nasz narząd ruchu jest pewną całością, gdzie jeden element wpływa na drugi. Co więcej, bardzo często obserwujemy u pacjentów ograniczenie ruchomości odcinka szyjnego. Warto wiedzieć, że takie skutki uboczne nie zawsze pojawiają się bezpośrednio po zabiegu. Mogą dać o sobie znać nawet wiele miesięcy później.

Zabieg może mieć niekorzystny wpływ na ruchomość kości gnykowej, która jest umiejscowiona na przedniej stronie szyi. Kość ta nie łączy się bezpośrednio z innymi kośćmi, a zawieszona jest w tkankach miękkich. Warto wiedzieć, że w przypadku nadmiernego napięcia tkanek miękkich w jej okolicy pacjent może mieć problem z przełykaniem. Co ważne, zaburzenia przełykania pojawiające się po operacji tarczycy mogą mieć związek także z uszkodzeniem nerwów. Warto dodać, że niewłaściwe położenie kości gnykowej wpływa na nieprawidłową pracę stawu skroniowo-żuchwowego.

Ból pooperacyjny oraz podświadoma próba ochrony miejsca zabiegu sprawia, że pacjenci bardzo często ustawiają nieprawidłowo odcinek szyjny i piersiowy kręgosłupa. Zazwyczaj wysuwają głowę do przodu do tzw. protrakcji, często pochylając ją także lekko w dół. Niestety w niektórych przypadkach takie ustawienie odcinka szyjnego utrzymuje się nawet wiele miesięcy po zabiegu, staje się pewnym nawykiem, co powinna być skorygowana przez fizjoterapeutę.

Niektórzy pacjenci po operacji tarczycy skarżą się także na bóle głowy. Oczywiście przyczyny takich dolegliwości mogą być różnorodne. Niejednokrotnie mają związek z nieprawidłowym stężeniem hormonów związanym z usunięciem tarczycy czy pojawieniem się objawów tężyczki. Wielu pacjentów cierpi jednak z powodu napięciowego bóle głowy, który wynika z zaburzeń w układzie mięśniowo-powięziowym. Temat ten jest dość złożony. Warto jednak wiedzieć, że w przypadku pojawienia się bólu głowy po zabiegu należy ocenić wiele elementów. Zwracamy szczególną uwagę na pozycje szyi, dysfunkcje stawów skroniowo-żuchwowych i kości gnykowej. 

Jak powinna wyglądać rehabilitacja po usunięciu tarczycy?

W pierwszych dwóch tygodniach po zabiegu pacjent powinien szczególnie uważać na czynności dnia codziennego, głównie na dźwiganie. Warto także zwracać uwagę na wszelkie inne aktywności, które wywołują dyskomfort np. trzymanie rąk w górze. W kolejnych tygodniach należy przestrzegać wszelkich zaleceń lekarza i fizjoterapeuty, co codziennego funkcjonowania i wykonywania dodatkowych ćwiczeń. Tutaj podejście jest bardzo indywidualne, zależy od wielu czynników.

Głównym celem rehabilitacji po usunięciu tarczycy jest przywrócenie prawidłowej ruchomości wszystkich tkanek w okolicy cięcia. W tym celu warto zgłosić się do fizjoterapeuty, który specjalizuje się w pracy z takimi pacjentami. W naszej pracy stosujemy mobilizacje blizny, a co najważniejsze uczymy pacjenta, jak pracować nad blizną samodzielnie w domu. Często dodatkowo stosujemy także kinesiotaping.

W czasie rehabilitacji skupiamy się szczególnie na pracy na mięśniach położonych na przedniej stronie szyi, które zazwyczaj ulegają nadmiernemu napięciu po zabiegu. Stosujemy różnorodne techniki powięziowe np. dla mięśnia mostkowo-obojczykowego-sutkowego oraz mięśni pochyłych. Badamy także ruchomość kości gnykowej, a w razie nieprawidłowości wprowadzamy techniki mobilizacyjne.

W czasie wizyty oceniamy także ruchomość odcinka szyjnego. W przypadku pojawienia się pewnych ograniczeń i napięć wprowadzamy różnorodne techniki manualne. Dysponujemy wieloma metodami przywracania ruchomości odcinka szyjnego oparte na bezpośredniej pracy na stawach i tkankach miękkich. Dodatkowo sprawdzamy ruchomość obręczy barkowej, a także odcinka piersiowego, gdzie mogą pojawić się pewne ograniczenia ruchomości.

Rehabilitacja po usunięciu tarczycy powinna także zawierać elementy korygujące postawę pacjenta. Praca nad tym elementem jest niezwykle ważna, ponieważ niewłaściwe ustawienie szyi może mieć wpływ na pojawienie się wielu objawów bólowych w przyszłości.