Choroba Scheuermanna- charakterystyka

Choroba Scheuermanna to jedno z częstszych zaburzeń związanych z budową kręgu. Okazuje się, że może występować nawet u 8% Polaków. Najczęściej dotyczy odcinka piersiowego kręgosłupa, czasem spotykamy ją także w kręgach lędźwiowych. Przyczyny takiej wadliwej budowy nie są w 100% znane. Wiemy, że problem jest związany z płytką graniczną kręgu, czyli obszarem, gdzie kość styka się z dyskiem. Miejsce te jest szczególnie podatne na uszkodzenie u dzieci, kiedy kości rosną. Jeśli dojdzie do takich zaburzeń, krąg może rozwijać się niewłaściwie. W chorobie Scheuermanna tylna jego część wzrasta prawidłowo, podczas gdy przednia wolniej. Krąg zmienia zatem swój kształt, przyjmując postać klina. Co więcej, część dysku może uwypuklać się w stronę trzonu, tworząc tzw. guzki Schmorla.

Choroba Scheuermanna może wpływać na zmianę kształtu krzywizn kręgosłupa, które chronią go przed obciążeniami, zapewniając amortyzację. Na kształt krzywizn wpływa głównie genetyka, często u rodziców i dzieci obserwujemy podobną budowę pleców. Jak zapewne wiecie, w odcinku piersiowym naturalnie występuje kifoza, czyli wygięcie kręgosłupa w kierunku tylnym. Zauważcie, że klinowate ukształtowanie kręgów występujące w przebiegu choroby Scheuermanna, szczególnie jeśli dotyczy kilku segmentów, może spowodować zwiększenie kifozy i zaokrąglenie pleców.

Choroba Scheuermanna ma podłoże genetyczne. Często obserwuje takie zaburzenia u kilku członków rodziny. Prawdopodobnie główną rolę w etiologii schorzenia odgrywa nieprawidłowe ukrwienie kręgu, które doprowadza do tzw. jałowej martwicy. Zaburzenia ukrwienia kości występują głównie u ludzi młodych nie tylko w kręgosłupie. Bardzo często jałowa martwica dotyczy kolan (choroba Osgood-Schlattera), czy guza piętowego (choroba Haguldna). Okazuje się, że takie zaburzenia ukrwienia spotykamy najczęściej u dzieci aktywnych sportowo, dlatego wielu specjalistów uważa, że mają one związek z przeciążeniem w obrębie wzrastającej kości.

Choroba Scheuermanna prawdopodobnie może zostać zapoczątkowana także przez uraz płytek granicznych np. podczas upadku na plecy, czy wykonania niekontrolowanego, gwałtownego ruchu. Niektórzy biorą pod uwagę także czynniki związane drobnoustrojami, zaburzeniami hormonalnymi czy niedoborem witamin. Niestety są to tylko teorie, a określenie przyczyny u konkretnego pacjenta zazwyczaj jest niemożliwe.

Choroba Scheuermanna- objawy

Przypadek każdego pacjenta z chorobą Scheuermanna jest inny. Wielu pacjentów przechodzi ją dość łagodnie lub wręcz bezobjawowo. Wszystko zależy od wielkości zmian, liczby zajętych kręgów, a także wielu innych cech osobniczych. Często pomimo obecności cech Scheuermanna na badaniach obrazowych, kształt krzywizn jest prawidłowy, a pacjent nie odczuwa bólu. U osób dorosłych choroba Scheuermanna niejednokrotnie okazuje się przypadkowym znaleziskiem. U części dzieci i dorosłych możemy zauważyć bardzo zaokrągolne i sztywne plecy, a mimo to pacjent nie zgłasza żadnych dolegliwości. 

Niestety część pacjentów odczuwa skutki choroby Scheuermanna. Niektórzy doświadczają naprawdę dużych dolegliwości i szybko trafiaj do lekarza. Pamiętajcie, że ból kręgosłupa u dziecka zawsze jest objawem niepokojącym i nigdy nie możemy go bagatelizować. Poza bólem pojawia się uczucie sztywności, problem z wykonaniem ruchów odcinka piersiowego, szczególnie rano. W miarę upływu lat choroba Scheuermanna może powodować coraz większe zmiany. Głównie dotyczą one wtórnie rozwijających się zmian zwyrodnieniowych stawów międzykręgowych i uszkodzeń dysków. W konsekwencji dochodzi do zmniejszenia przestrzeni pomiędzy kręgami. W takiej sytuacji pacjent może doświadczać okresowych stanów zapalnych odcinka piersiowego, a nawet podrażnienia korzeni nerwowych.

Niestety sztywność odcinka piersiowego zazwyczaj wpływa także na inne elementy narządu ruchu. Kiedy jesteśmy młodzi, nasz organizm może radzić sobie z takim ograniczeniem ruchomości, a inne obszary kręgosłupa kompensują zaburzenia. Wraz z upływem czasu może jednak pojawić się ból odcinka lędźwiowego. Dolegliwości mogą dotyczyć także odcinka szyjnego, barków czy klatki piersiowej.

Jakie badania warto wykonać?

Jeśli podejrzewasz u siebie lub swojego dziecka problem z odcinkiem piersiowym i chcesz wykluczyć chorobę Scheuermanna, po pierwsze, zgłoś się do ortopedy. Przed wykonaniem badań obrazowych lekarz musi przeprowadzić badanie kliniczne. W czasie takiej analizy specjalista oceni krzywizny kręgosłupa, jego ruchomość i bolesność. Następnie możecie zostać poproszeni o wykonanie zdjęcia RTG, które jest podstawowym badaniem oceniającym struktury kostne. W niektórych przypadkach dodatkowo zaleca się rezonans magnetyczny, a nawet tomografię komputerową. Wszystko zależy od sytuacji danego pacjenta. Nie polecam zatem wykonywać badań na własną rękę. Taka diagnostyka powinna być przeprowadzana pod nadzorem specjalisty.

Zachęcam do zapoznania się z moim kolejnym artykułem o leczeniu choroby Scheuermanna.