Zarezerwuj wizytę
stacjonarną

Polecamy nasz nowy kurs:
Kręgosłup "za biurkiem"

Zarezerwuj wizytę
stacjonarną

Badania obrazowe czasami pokazują za dużo- czyli o braku korelacji bólu do obrazu RTG, MRI, USG itp.

Badania obrazowe czasami pokazują…. za dużo

W dzisiejszych czasach mamy dostęp do różnych form obrazowania narządu ruchu. Z jednej strony pozwala to na lepszą diagnostykę i leczenie, z drugiej niesie ze sobą wiele zagrożeń. Dawniej lekarz skupiał się głównie na wywiadzie i badaniu, które mógł przeprowadzić w gabinecie. Kilka lat temu słyszałam w Tok Fm audycje u TOKtora, wywiad z emerytowaną Panią Doktor. Opowiadała, że kilkadziesiąt lat temu pacjent spędzał w gabinecie minimum 1h. Lekarze mieli do perfekcji opanowane diagnozowanie oparte na podstawie objawów, wywiadu i testów klinicznych. Dzisiaj często nie jesteśmy nawet proszeni o rozebranie się, a diagnoza stawiana jest jedynie na podstawie badań obrazowych. I tu zaczyna się problem…

Wyobraźmy sobie, że pacjent zgłasza ból kolana. Ma wykonany rezonans magnetyczny, który pokazuje uszkodzenie łąkotki. Lekarz stwierdza, że to ona na pewno jest przyczyną bólu. Łąkotka jest leczona bezskutecznie, a po miesiącach okazuje się, że ból pochodził z biodra. Łąkotka owszem jest uszkodzona, ale to nie ona powodowała dolegliwości. Praktycznie każdy z nas ma pewne uszkodzenia w narządzie ruchu, o których nie wiemy. Większość osób do końca życia się o nich nie dowie, ponieważ ich występowanie jest bezobjawowa.

Co znajdziemy w badaniach „ludzi zdrowych”?

W ostatnich latach przeprowadzono wiele badań, które pokazują zaskakujące statystyki. Okazuje się, że wiele popularnych patologii narządu ruchu może nie powodować dolegliwości bólowych

Nakashima w badaniu z 2015 r. pokazał, że uszkodzenia dysku międzykręgowego wystąpiły aż u 87,6% asymptomatycznych pacjentów, czyli takich, którzy nie zgłaszają bólu oraz innych dolegliwości związanych z kręgosłupem. Pomimo że zmiany postępują wraz z wiekiem, uszkodzenia dysku zauważamy już u znacznej części 20 latków. Inne badania przeprowadzone przez Brinjikji także pokazały, że zmiany degeneracyjne kręgosłupa u 80 latków sięgają nawet 98% przypadków osób nieodczuwających bólu. Mówiąc ogólnie, praktycznie każdy z nas ma pewne mniejsze lub większe uszkodzenia struktur kręgosłupa, większość z nich nie daje jednak żadnych dolegliwości.

Badania dotyczące stawu biodrowego pokazały, że u wielu z pozoru „zdrowych” pacjentów obecny jest tzw. konflikt udowo-panewkowy. Schorzenie polega na występowaniu wyrośli kostnych wokół głowy lub/i panewki stawu biodrowego powodujących tarcie w czasie pracy stawu. Możemy wyróżnić dwa podstawowe rodzaje konfliktu. CAM, gdzie głowa ma zaburzony kształt i nie może płynnie obracać się w panewce. PINCER, gdzie nadmiar kości wystaje poza brzeg panewki. W konsekwencji konflikt powoduje uszkodzenia obrąbka stawu biodrowego. Badania przeprowadzone w 2015 roku pokazały, że typ CAM występuje u 37% a PINCER u 67% pacjentów asymptomatycznych. Niestety w czasie testów wzięto pod uwagę tylko osoby młode, ich średnia wieku wynosiła ok. 25 lat. Pytanie, jak będą funkcjonowały biodra za 30-40 lat?

W przypadku stawu kolanowego „nieme uszkodzenia” dotyczą m.in. patologii łąkotek. U osób po 40 życia mogą występować nawet u co 5 osoby. Zauważono także, że zmiany zwyrodnieniowe stawu kolanowego to przypadłość nie tylko ludzi starszych. Okazuje się, że bezobjawowo występują nawet u 14% ludzi przed 40 rokiem życia.

Symeonidis w swoich badaniach dotyczących stopy pokazał, że aż 58% asymptomatycznych pacjentów ma w obrazie USG widocznego nerwiaka Mortona. Jest to nieprzyjemna dolegliwość powodująca przeszywający ból stopy. Dolegliwości są wynikiem ucisku nerwów podeszwowych przez więzadło poprzeczne stopy. Patologie więzadeł stopy, w szczególności więzadła strzałkowo-skokowe przedniego, są widoczne w badaniach u prawie 40% asymptomatycznych pacjentów koło 50 roku życia.

badania obrazowe
Zmiany zwyrodnieniowe występują u 14% osób przed 40 rokiem życia bezobjawowo

Badania obrazowe- dlaczego nie powinniśmy wykonywać diagnostyki na własną rękę?

….moglibyśmy tak wymienić jeszcze wiele patologii, które mogą nie powodować bólu. Grunt to zrozumieć, że nasze ciało nie jest idealne. Pewne struktury ulegają dużo łatwiej uszkodzeniu niż inne. Dobrym przykładem są tu szczególnie podatne na obciążenia dyski międzykręgowe. Ewolucja nie zdążyła przystosować ich do czynności, które podejmuje współczesny człowiek. Co więcej, wszelkie urazy, które doświadczamy w ciągu życia, nawet jeśli zostają wyleczone i nie powodują bólu, zostawiają ślad widoczny w badaniach.

Medycyna to sztuka łączenia wiedzy i doświadczenia zarezerwowana głównie dla specjalistów. W wyniku rozwoju medycyny nie zawsze potrzebujemy skierowanie na badania obrazowe. Wiele placówek wykonuje większość z nich bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem. Pacjenci często dostają opis i… czytają w Internecie, jak się wyleczyć. Niestety takie postępowanie jest niebezpieczne. Pamiętajmy, że obecność w opisie RTG, USG czy MRI patologii nie oznacza w stu procentach, że właśnie ta struktura jest przyczyną naszych dolegliwości. Musimy zgłosić się do specjalisty, który przeanalizuje nasz przypadek, spojrzy na człowieka całościowo i podejmie decyzje, co dalej robić.

Dlaczego uszkodzenia widoczne na badaniach obrazowych nie powodują bólu?

Wpływa na to wiele czynników. Niektóre wady lub uszkodzenia są położone w obszarach o słabszym ukrwieniu i unerwieniu. Dla przykładu łąkotka nie jest unerwiona głównie w zewnętrznej części, podobnie jak dysk międzykręgowe. Mniejsze uszkodzenia w obszarach słabo ukrwionych mogą nie wywoływać reakcji bólowej. Zwróćmy uwagę, że niektóre urazy czy schorzenia nie wywołują zaburzenia funkcji stawu, dlatego są poniekąd bez znaczenia dla naszego narządu ruchu. Kolejnym elementem jest próg bólu, czyli cecha indywidualna wpływająca na nasze odczucia bólowe. Niektórzy pacjenci przy dużo mniejszym uszkodzeniu odczują ból i nie jest to ich wina. Decyduje o tym budowa naszego układu nerwowego.

Podsumowując, badania obrazowe nie powinny być wykonywane na własną rękę. Wyniki bardzo często pokazują patologię, która tak naprawdę nie ma znaczenia i nigdy nie będzie miała. Problem może leżeć gdzie indziej, dlatego zawsze warto skonsultować się ze specjalistą.

Jedna odpowiedź

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Facebook
Twitter
LinkedIn

Polecamy nasz nowy kurs:
Kręgosłup "za biurkiem"

Zarezerwuj wizytę
stacjonarną

Może Cię zainteresować

Zwichnięcie rzepki- charakterystyka Zwichnięcie rzepki nie zdarza się bardzo często, dotyczy tylko 2-3% wszystkich urazów kolana. Dzieje się tak, ponieważ natura wyposażyła nas w mechanizmy, które pozwalają zachować dużą stabilność rzepce. Żeby doszło do urazu, muszą istnieć sprzyjające ku temu okoliczności i predyspozycje genetyczne związane z budową kolana. Do zwichnięcia rzepki dochodzi częściej u osób młodych, co jest związane…
Stenoza kanału kręgowego- charakterystyka  Żeby lepiej zrozumieć pojęcie stenozy kanału kręgowego, zacznijmy od krótkiego wstępu. Po pierwsze, wyjaśnijmy, czym jest kanał kręgowy. Nazywamy tak pewien otwór znajdujący się wewnątrz naszego kręgosłupa, który stanowi miejsce dla bardzo ważnej struktury: rdzenia kręgowego. Możecie zobaczyć go na poniższym schemacie, gdzie oznaczony został po angielsku Vertebral canal. Warto także zwrócić…
Choroba Scheuermanna- charakterystyka Choroba Scheuermanna to jedno z częstszych zaburzeń związanych z budową kręgu. Okazuje się, że może występować nawet u 8% Polaków. Najczęściej dotyczy odcinka piersiowego kręgosłupa, czasem spotykamy ją także w kręgach lędźwiowych. Przyczyny takiej wadliwej budowy nie są w 100% znane. Wiemy, że problem jest związany z płytką graniczną kręgu, czyli obszarem, gdzie kość styka się z dyskiem. Miejsce…

Nazywam się Ewelina Prekiel i jestem fizjoterapeutką. Moja pasją jest ortopedia i wszystko, co związane z narządem ruchu. Inspiracją do pisania artykułów są moi pacjenci, ich codzienne problemy i pytania. Staram się w przystępny sposób wyjaśnić zagadnienia medyczne, zawsze w oparciu o najnowsze doniesienia naukowe i własne doświadczenia. Moją pracę zawodową rozpoczęłam 9 lat temu. Od tego czasu specjalizuje się w ortopedii. Zajmuję się rehabilitacją po urazach i zabiegach operacyjnych, w bólach ostrych i przewlekłych narządu ruchu a także w wadach postawy. Wspólpracuję z młodymi sportowcami w zakresie prewencji i leczenia urazów.

© 2021 Fizjomind E. Prekiel. Wszystkie prawa zastrzeżone

Wykorzystujemy ciasteczka na tej stronie. W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies.