Blok kostny- podstawowe informacje
Anomalie anatomiczne odcinka szyjnego mogą dotyczyć różnych elementów kostnych, naczyniowych, a nawet tkanek miękkich. Większość z nich nie wywołuje żadnych dolegliwości, a niejednokrotnie pacjent dowiaduje się o nich przypadkowo. W związku z rozwojem technik obrazowania kręgosłupa i powszechnym dostępem do badań obrazowych, coraz więcej osób dowiaduje się o pewnych anomaliach anatomicznych.
Jedną z takich anomalii jest blok kostny (spondylodeza), czyli kostne połączenie poszczególnych kręgów. W odcinku szyjnym blok najczęściej obecny jest pomiędzy drugim a trzecim kręgiem (C2-C3). Rzadziej możemy spotkać go na innych segmentach np. C5-C6. W prawidłowych warunkach poszczególne kręgi są oddzielnymi strukturami, nie są połączone elementami kostnymi. W przypadku bloku dochodzi do połączenia dwóch sąsiednich kręgów przez tkankę włóknistą. W rzadkich przypadkach możemy mieć także do czynienia z brakiem dysku międzykręgowego na poziomie bloku.
Blok kostny C2-C3- przyczyny
W życiu płodowym dochodzi do kształtowania poszczególnych kręgów, co ma miejsce pomiędzy 3 a 8 tygodniem życia płodowego. Jeżeli proces oddzielenia poszczególnych kręgów zostanie zakłócony, np. w wyniku z czynników genetycznych, możemy mieć do czynienia z blokiem kostnym. W takich przypadkach mówimy o bloku kostnym nabytym.
Możemy spotkać także sytuacje, gdzie w wyniku pewnych czynników blok kostny C2-C3 pojawia się w późniejszych etapach życia. Przyczyną niejednokrotnie są urazy odcinka szyjnego. Uszkodzenia, do których dochodzi w trakcie urazu, wpływają na zapoczątkowanie zmian zwyrodnieniowych, które mogą mieć wpływ na połączenie elementów kostnych dwóch sąsiednich kręgów.
Blok kostny kręgosłupa może pojawić się także w wyniku chorób zakaźnych np. gruźlicy. Nie bez znaczenia są tu także choroby reumatoidalne. Anomalia występuje także w niektórych chorobach o podłożu genetycznym np. w zespole Klippla-Feila czy Crouzona.
Blok kostny C2-C3- objawy
Większość osób funkcjonuje z blokiem kostnym bez większych problemów przez całe życie. Wielu z nas tak naprawdę nigdy nie dowie się o jego istnieniu. Kręgosłup zazwyczaj adaptuje się nieco odmiennej budowy, szczególnie jeśli towarzyszy nam ona od urodzenia.
W rzadszych sytuacjach blok kostny może być powodem pewnych dolegliwości tj.: ograniczenie ruchomości, ból szyi, bóle i zawroty głowy, a także niestabilność sąsiednich segmentów odcinka szyjnego. W przypadku bloku kostnego C2-C3 pewne dysfunkcje dość często pojawiają się wyżej, czyli na poziomie C1-C2. Dysfunkcje rejonu C1-C2 doprowadzają do tzw. zespołu czaszkowego-szyjnego, o czym mogliście przeczytać w moim poprzednim artykule. W naszej pracy zawodowej spotykamy różnorodne zaburzenia tego obszaru. Brak ruchomości na poziomie C2-C3 może wpływać na niestabilność segmentu C1-C2, podrażnienie stawów, czy wcześniejsze zmiany zwyrodnieniowego tego rejonu.
Rehabilitacja pacjentów z blokiem kostnym
Niejednokrotnie pacjenci z blokiem kostnym zastanawiają się, czy anomalia wymaga leczenie. Wszystko zależy od objawów. Jeżeli anomalia jest przypadkowym znaleziskiem i nie wpływa na objawy pacjenta, nie ma potrzeby leczenia. W przypadku objawów tj. ból, ograniczenie ruchomości, zespół czaszkowo-szyjny, warto skonsultować się z lekarzem, a następnie w razie konieczności z fizjoterapeutą.
W trakcie rehabilitacji pacjentów z blokiem kostnym wykorzystujemy różnorodne techniki manualne, a także specjalistyczne ćwiczenia wzmacniające. Powinniśmy być szczególnie ostrożni w przypadku wprowadzania manipulacji odcinka szyjnego, ćwiczeń rozciągających, ćwiczeń wymagających skrajnego zakresu ruchu odcinka szyjnego.